| 1 |
Atguojis čyguons iz saimijnīku [saiminīku], prosa: |
At-gojis czygons iz sajmijniku’, prosa: |
Przychodł cygan do gospodarza i prosi: |
|
|
|
|
| 2 |
„Pane saimijnīks [saiminīks]! Īdūd mani mads!” – |
„Panie sajmijniks! Idud' mani mȃds!” – |
„Panie gosodarzu, daj mi miodu!” – |
|
|
|
|
| 3 |
„A kū dareškys ar madu?” – |
„A ku darieszkys ar madu?” – |
„A co zrobisz z miodem?” – |
|
|
|
|
| 4 |
„Ak, pane saimijnīks [saiminīks]! vajaga deļ zuoļu, – cīši bruoļs slyms!” – |
„Ak, panie sajmijniks! wajaga diel zolu, – ciszi brols słyms!” – |
„Ach, panie gospodarzu, trzeba na lekarstwo, bardzo brat słaby”! – |
|
|
|
|
| 5 |
Nu, saimijnīks [saiminīks] īdeve jam madu deļ zuoļu. |
Nu, sajmijniks idiewia jam madu diel zolu. |
Gospodarz dał mu miodu na lekarstwo. |
|
|
|
|
| 6 |
Piec tuo, īt saimijnīks [saiminīks] nu ustobys i redz, ka čyguons sēd zam sietenis i ād tu madu, – |
Piec tȏ, it sajmijniks nu ustobys i riadź, ka czygons siad’ zam sietienis i ad tu madu, – |
Potem, wychodzi gospodarz z chaty i widzi, że cygan siedzi pod płotem i je ten miód, – |
|
|
|
|
| 7 |
soka: „Nu, ka ta tu? deļ bruoļa praseji, a pats ādi?” – |
soka: „Nu, ku ta tu? diel brola prasieji, a pat’s adi?” – |
mówi: „ Cóż to? dla brata prosiłeś, a sam jesz?” – |
|
|
|
|
| 8 |
„Ak, pane saimijnīks [saiminīks]! sadumuoju es tū, ka bruoļs, da na eiss [eists?] bruoļs, – |
„Ak, panie sajmijniks! sadumoju es tu, ka brols, da na ejss brols, – |
„Ach panie gospodarzu, przypomniałem sobie, że to brat, ale nie rodzony, – |
|
|
|
|
| 9 |
lobuok es pats apiežšu [apiesšu]!” |
łobok eś pat’s ap-jeższu!” |
więc lepiej zjeść samamu!” |
|
|
|
|