Hum 9. (171)

Tekst źródłowy


Nazwa
Hum 9. (171)
Typ
pieśń
Komentarz
Ulanowska 1892
Dostęp
public
Język
łatgalski









Pozycja Transliteracja Ortograficznie Tłumaczenie PL Tłumaczenie EN Fonetyka Komentarz
1 Muote guoja klētī, Motia goja kleti, Matka poszła do śpichlerza,
2 Es piec muotis pakaļ, Eś piec motis pakal, Ja za matkę z tyłu,
3 Muote deve sīra, Motia diewia sîra, Matka dała sera,
4 Es tū sīru kačeišam, Eś tu sîru kaczejszam, Ja ten ser kotkowi,
5 Kačš [kačs] maņ bārnus deve, Kaczsz mań barnus diewia, Kot mi dzieci dał,
6 Es tūs bārnus ūzulam, Eś tus barnus uzułam, Ja te dzieci dębowi,
7 Ūzuls maņ zeili deve, Uzułs mań ziejli diewia, Dąb mi żołędzi dał,
8 Es tuos zeilis veprīšam, Eś tos ziejlis wiepriszam, Ja te żołędzie wieprzkowi,
9 Veprīts maņ tauku deve, Wieprit’s mań taŭku diewia, Wieprzek mi sadła dał,
10 Es tūs taukus leicēšam, Eś tus taŭkus lejcieszam, Ja to sadło krzywemu,
11 Leicēš [leicēšs] maņ leiku kēvi, Lejciesz mań lejku kiewi, Krzywy dał mi krzywą kobyłę,
12 Es tū kēvi viļceņam, Eś tu kiewi wilcieniam, Ja tę kobyłę wilczkowi,
13 Viļceņč [viļceņš] maņ padoncuoja Wilcieńcz mań padoncoja Wilczek mi potańczył
14 Nu kaļneņa lejeņā. Nu kalnienia lejeniâ. Z góreczki na dół.