| 1 |
Seņuok beja tāvs i dāls – |
Sieniok bieja taŭs i dałs – |
Był ojciec i syn – |
|
|
|
|
| 2 |
i dālam jau beja bārni. |
i dałam jaŭ bieja barni. |
i syn miał już dzieci. |
|
|
|
|
| 3 |
Atīt jis nu krūga, īreibs, tys dāls i soka iz sovim bārnim: |
At-it jis nu kruga, iriejbs, tys dałs i soka iz soŭuim barnim: |
Przychodzi z karczmy, podchmielony, ten syn i mówi swoim dzieciom: |
|
|
|
|
| 4 |
„Jemit jius ragavenis, licit vacu tāvu, veļcit iz mežu, izsvīdit jū pūrā! |
„Jemit jiŭs ragawieniś, licit wacu tawu, wielcit iz mieżu, iz-świdit ju purȃ! |
„Weźcie saneczki, wsadźcie dziadka, zaciągnijcie do lasu, wyrzućcie do błota! |
|
|
|
|
| 5 |
Lai jū tī voi viļki ād, voi suni!” |
Łaj ju ti woj wilki ad’, woj suni!” |
Niech go tam zjedzą wilki, czy psy!” |
|
|
|
|
| 6 |
Nu, vot jī īlīk tū vacū tāvu, nuvalk iz pūru, izsvīž tī, a ragavenis atvalk atpakaļ. |
Nu, wot ji i-lik tu wacu tawu, nuwałk iz puru, iz-świż ti, a ragawieniś atwałk atpakal. |
Oni wsadzili tego dziadka, ciągną do błota, wyrzucili tam, a saneczki przyciągnęli nazad. |
|
|
|
|
| 7 |
Vaicoj tāvs: A kam jius ragavenis vylkat iz sātu, kam jius napametet tī?” |
Wajcoj taŭs: A kam jiŭs ragawieniś wyłkat iz satu, kam jiŭs na-pamietiat ti?” |
Pyta się ojciec: „A czemuście saneczki przyciągnęli do domu, czemuście tam nie zostawili?” – |
|
|
|
|
| 8 |
Atsoka bārni: „A ar kū mes tevi viļksim, ka tu vacs byusi?” |
At-soka barni: „ A ar ku mieś tiewi wilksim, ka tu wȃcs byŭsi?” |
Dzieci mówią: „A w czemże my ciebie powieziemy, jak ty będziesz stary?” |
|
|
|
|
| 9 |
Vot jis redz, ka slikti! |
Wot jis riadź, ka ślikti! |
Zroumiał, że źle zrobił. |
|
|
|
|
| 10 |
Nūguoja pats iz mežu, atvylka vacū tāvu iz sātu atpakaļ i globuoja da smierts! |
Nu-goja pat’s iz mieżu, at-wyłka wacu tawu iz satu atpakal i głoboja da śmiertś! |
Poszedł sam do lasu, przyciągnął dziadka do domu i pielęgnował do śmierci! |
|
|
|
|