Ap razboinīku; Baśnie 35 (344-346)

Tekst źródłowy


Name
Ap razboinīku; Baśnie 35 (344-346)
Type
bajka
Comment
Ulanowska 1895
Access
public
Language
Latgalian









Position Transliteration Orthographic Polish Translation Translation EN Phonetic Comment
1 35. Ap razboinīku. 35. Ap razbojniku. 35. O rozbójniku (Madej). The robber
2 Beja cīši lels razboinīks lelā mežā, – Bieja ciszi lełs razbojniks lełâ mieżâ, – Był bardzo wielki rozbójnik w wielkim lesie, – There was a very violent robber who lived in a big wood.
3 jis, kas vin [viņ] guoja, kova zemē, – jis, kas win goja, kôwa ziamia, – kto tylko szedł tamtędy, on go zabijał, – He killed whomever came along.
4 jis nūkova sovu tāvu i muoti dzeivuodams, – jis nû-kowa soŭu tawu i moti dziejwodams, – najpierw zabił swego ojca i matkę, – He had killed his parents when living at home.
5 piec tuo, nūguoja jis iz mežu, dzeivuoja ceļa molā i napuorlaida nivīna cylvāka. piec tô, nu-goja jis iz mieżu, dziejwoja cielâ mołâ i na por-łajda ni wina cyłŭaka. potem poszedł do lasu, żył na kraju drogi i nie przepuścił ani jednego człowieka. Afterwards he had gone into the woods. He lived by the wayside and let nobody pass.
6 Vajaga vīnam puikam īt muojā pa tū ceļu, – Wajaga winam pujkam it' moja pa tu cielu, – Wypadło chłopakowi iść do domu tą drogą, Once a boy had to go home that way.
7 jis zyna, ka jau jū nūkauss [nūkaus], jis tai īdams i dzīd: jis zyna, ka jaŭ ju nu-kaŭśś, jis taj idams i dzid: on wie, że go zabiją, dopiero idąć, tak śpiewa: He knew that he would be murdered, and as he walked he sang:
8 "Lobuok izjiukt iz palnim, kai vysu myužu kolpuot valnim!" "Łobok iz-jiukt' iz palnim, kaj wysu myŭżu kołpot walnim!" "Lepiej się rozsypać w popiół, niż cały wiek służyć dyabłom!" – “Better to ashes be reduced than a servant of the devil!”
9 Jis izdzierd tys razboinīks, aizīt prīškā tam puikam, – Jis iz-dzierd' tys razbojniks, ajz-it priszka tam pujkam, – Słyszy to rozbójnik, zachodzi drogę temu chłopakowi, – The robber heard it and went out to meet the boy.
10 aizguojis i vaicoj: "Kū tu dzīduoji, īdams?" ajz-gojis i wajcoj: "Ku tu dzidoji, idams?" i pyta: "Co śpiewałeś idąc?" – Having approached, he asked: “What did you sing while walking?”
11 Jis atsoka, šys dzīduojis tai, ka lobuok šam iz palnim izjiukt, – Jis at-soka, szys dzidojis taj, ka łobok szam iz palnim iz-jiukt, – On odpowiada, że śpiewał tak, że lepiej w popiół się rozsypać, He replied that he sang that it would be better for him to be reduced to ashes
12 kai vysu myužu valnam kolpuot! kaj wysu myŭżu wałnam kołpot'! niż cały wiek dyabłu służyć! than to be the devil’s servant!
13 Prosa razboinīks iz tū puiku, lai jam atdūd sovus puotors [puotorus], tys puiss atdūd jam, a jis nakaun jū zemē i laiž jū īt sev paceļu. Prosa razbojniks iz tu pujku, łaj jam at-dud' soŭus potors, tys pujśś at-dud' jam, a jis na-kaŭn ju ziamia i łajż ju it sieŭ pacielu. Prosi rozbójnik chłopaka, żeby mu oddał swój różaniec, – chłopak oddaje mu, a on go nie zabija i pozwala mu odejść spokojnie. The robber asked the boy to hand him his prayer book, the boy did so and he didn’t kill him but let him go.
14 I brauc baznīckungs, aizīt jis baznīckungam prīškā, tys razboinīks i soka: I braŭc baźnijc-kungs, ajz-it jis baźnijc-kungam priszka, tys razbojniks i soka: Potem jedzie ksiądz, – zachodzi on księdzu drogę, ten rozbójnik i mówi: Then a priest came along and the robber went to meet the priest and said:
15 "Izspovedej tu mani!" – "Iz-spowiediaj tu mani!" – "Wyspowiadaj mię!" – “Hear my confession!”
16 Tys baznīckungs pajem [pajam] sausu vāzu, īsprauž zemē i soka: Tys baźnijc-kungs pa-jem saŭsu wazu, i-spraŭż ziamia i soka: Wziął ksiądz suchy kij, wsadził do ziemi i mówi: The priest took a dry branch, stuck it into the ground and said:
17 "Tev laistēt itū vāzu, iz ceļu nest ar muti jiudini nu olūta, cikom tys kūks zaļš paliks ar lopom! "Tieŭ łajstiat' itu wazu, iz cielu niaśt ar muti jiŭdini nu ołuta, cikom tys kuks zalsz pa-likś ar łopom! "Masz podlewać ten kij, na kolanach chodzić, wodę w gębie nosić ze źródła, aż to drzewo się pokryje zielonemi liśćmi! “You shall water this branch, you shall carry the water from the spring along the way in your mouth until this will become a tree with green leaves!
18 Tūreiz es tevi izspovedēšu!” Turiejź eś tiewi iz-spowiedieszu! " Wtedy cię wyspowiadam!" – Then I will hear your confession!”
19 A tam baznīckungam bais [baiss] beja, kab jis jū nanūkautu, tai jis i pascēja [pasacēja] jam tai i nūbrauce paceļu. A tam baźnijc-kungam bajs bieja, kab jis ju na nu-kaŭtu, taj jis i paścieja jam taj i nu-braŭcia pacielu. A ten ksiądz bał się, żeby on go nie zabił, dlatego powiedział mu tak i pojechał. For the priest feared that he would kill him, that was why he said this and drove off.
20 Vot jis vys nas iz ceļu, tys razboinīks, jiudini mutē nu olūta i laista vys tū kūceņu. Wot jis wyss nas iz cielu, tys razbojniks, jiŭdini mutiâ nu ołuta i łajsta wyss tu kucieniu. Ot on wciąż się czołga na kolanach, ten rozbójnik, wodę w gębie nosi ze źródła i podlewa wciąż to drewienko. Now the robber carried the water in his mouth all the way from the spring and watered the little tree all the time.
21 Jam nūīt jau vysa uoda nu ceļu, palīk bednys kauls ar asni i navar jis vaira paīt, – Jam nu-it jaŭ wysa oda nu cielu, palik biednys kaŭłs ar aśni i na war jis wajra pa-it, – Zlazła mu już cała skóra z kolan, została sama kość ze krwią, nie może już więcej chodzić, He lost the skin of his knees, only the bare bones were left, bleeding, and he couldn’t walk anymore –
22 cik godu puorguoja jau! cik godu por-goja jaŭ! minęło lat wiele! many years had passed!
23 Nu tuo kūceņa izauga lela uobeļnīca, vysa ar vīnim uobelim, – Nu tô kucienia iz-aŭga leła obielnijca, wysa ar winim obielim, – Z tego drewienka wyrosła duża jabłoń, pokryła się jabłkami, – A big apple tree had grown out of that stick, full of apples –
24 a tī uobeli beja dvēselis tūs ļaužu, kur jis nūkova. a ti obieli bieja dwiasialiś tus laŭżu, kur jis nu-kowa. a te jabłka, to były dusze tych ludzi, których on zabił. but these apples were the souls of the people he had murdered.
25 Adzasēdējis [atzasēdējis] zam tuo kūceņa, raud jis cīši! Adza-siediejis zam tô kucienia, raŭd jis ciszi! Usiadł on pod tem drzewem i płacze okropnie! He sat down under this tree and cried bitterly.
26 I brauc otkait tys pats baznīckungs tymā mežā, – I braŭc otkajt' tys patś baznijc-kungs tymâ mieżâ, – I jedzie znów ten sam ksiądz tym lasem, – The same priest was driving through the wood again –
27 vēļ jis tuoli, a cik lobs smuordz [smuords] īt, – wial jis toli, a cik łobs smordź it, – jeszcze był daleko, a już doleciał go zapach tych jabłek, he was still far when he smelled a wonderful scent –
28 jis cik reižu tī brauce, a itaida smuorda loba nabeja, kai tān! jis cik riejżu ti braŭcia, a itajda smorda łoba na bieja, kaj ta'an! tyle razy przejeżdżał tamtędy, a takiego zapachu przyjemnego nie czuł, jak teraz! he had passed this place often, but never had there been such a wonderful odour as today!
29 Dabrauc jis da tuos vītys, īt jis pazavārtu i redz, ka cīši šmuka uobeļnīca ar vīnim uobelim a zam tuos uobeļnīcys sēd vacs, vacs vecs, raud i ar osorom laista kūku. Da-braŭc jis da tos witys, it jis paza-wartu i riadz, ka ciszi szmuka obielnijca ar winim obielim a zam tos obielnijcys siad' wacs, wacs wiećś, raŭd' i ar osorom łajsta kuku. Przyjechał do tego miejsca, poszedł zobaczyć i widzi, że bardzo piękna jabłoń pokryta jabłkami, a pod jabłonią siedzi stary, stary dziadek, płacze i łzami podlewa drzewo. He drove to that place to find out [where the scent came from] and saw a very pretty apple tree with apples, and beneath that tree a very, very old man sat crying, and his tears were watering the tree.
30 Jis vaicoj: "Kuo ta tu rauzi [raudi]?" Jis wajcoj: "Kô ta tu raŭzi?" Pyta ksiądz: "Czego ty płaczesz?" – He asked: “Why are you crying?”
31 Vecs suok stuostēt, ka brauce baznīckungs i nagribēja izspovedēt šū, – Wiećs sôk stośtiat', ka braŭcia baznijc-kungs i na gribieja iz-spowiediat szu, – Dziadek zaczął opowiadać, że jechał ksiądz i nie chciał go wyspowiadać, – The old man told him that a priest had passed who hadn’t wanted to hear his confession,
32 īspraude sausu vāzu i pascēja [pasacēja] laistēt cikom izaugs zaļš kūks, – i-spraŭdia saŭsu wazu i paścieja łajśtiat' cikom iz-aŭgś zalsz kuks, – wsadził suchy kij i kazał podlewać, aż wyrośnie zielone drzewo, – and who had planted a dry branch and told him to water it until a green tree had grown.
33 jau šys navar paīt i naredz šys i može šam cik osoru pītiks, kai tū kūceņu palaistēt, a baznīckunga naredz vēļ! jaŭ szys na war pa-it' i na-riadz szys i może szam cik osoru pi-tiks, kaj tu kucieniu pałajśtiat', a baźnijc-kunga na riadz wial! on już nie może chodzić i nie widzi i może mu tylko tyle łez zostało, żeby to drzewko podlać, a księdza nie widać jeszcze! Now he could not walk anymore nor see, and maybe he would have enough tears to water the tree, but he still did not see the priest!
34 Baznīckungs soka, šys pats i ess i jem [jam] jū spovedēt. Baźnijc-kungs soka, szys pat's i eśś i jem ju spowiediat'. Ksiądz powiada, że on właśnie jest tym samym księdzem i zaczyna go spowiadać. The priest said that he was the one and would hear his confession.
35 Kū jis tik pascējs [pasacējs], ka jiz [jis] kova cylvāku, tiuleņ vīns uobeļs kreit zemē, – Ku jis tik paściejś, ka jiz [!] kowa cyłŭaku, tiŭleń wins obiels krejt ziamia, – Skoro tylko powie, że zabił człowieka, tak zaraz jedno jabłko spada na ziemię, – When he told him that he had murdered someone, at once an apple fell from the tree –
36 i vysi uobeli apkrita, a div palyka pošā viersyunē. i wysi obieli ap-krita, a diŭ pałyka posza wiersyŭnia. i wszystkie jabłka pospadały, tylko dwa zostały na samym wierzchołku. and so did all the apples, but two at the very top.
37 Vaicoj tys baznīckungs: "Soki vēļ kū nabejis?" Wajcoj tys baźnijc-kungs: "Soki wial ku na-biejiś?" Pyta ksiądz: "Mów jeszcze, co było?" – The priest asked: “Tell me, was there not someone else?”
38 Jis atsoka: Ā, – šys nūkova sovu tāvu ar muoti! Jis at-soka: A, – szys nu-kowa soŭu tawu ar moti! On odpowiada: że zabił swego ojca i matkę! He replied: “Alas, I have killed my father and mother!”
39 Tūlaik nūkrita tī divi uobeleiši zemē! Tułajk nu-krita ti diwi obielejszi ziamia! Wtedy spadły i te dwa jabłuszka na ziemię! And the two apples fell down!
40 Baznīckungs atlaide jam vyss grāks i Dīvs atsyuta eņgeli, kab pajemtu juo dvēseli, a jis pats, tys veceits, tys razboinīks par palnim palyka. Baźnijc-kungs at-łajdia jam wyss graks i Diŭs at-syŭta engieli, kab pa-jemtu jô dwiasiali, a jis pat's, tys wieciejts, tys razbojniks par palnim pałyka. Ksiądz odpuścił mu wszystkie grzechy i p. Bóg przysłał aniołów po jego duszę, a on sam, ten dziadek, ten rozbójnik, w popiół się obrócił. The priest absolved him from all his sins and God sent an angel to take his soul, while the old man, the robber disintegrated into ashes.
41 Uobeļnīca izgaisa i uobeleiši izgaisa, otkait tamā vītā gulēja sausa vāza i mežš [mežs] kai beja, tai i beja mežš [mežs]!.... Obielnijca iz-gajsa i obielejszi iz-gajsa, otkajt' tamâ witâ guleja saŭsa waza i mieższ kaj bieja, taj i bieja mieższ!.... Jabłoń znikła i jabłka znikły, i znów na tem miejscu leżal suchy kij i las jak był, tak i był lasem! The apple tree disappeared and the apples disappeared, in its place there was a dry branch again, and the wood was the same as before!