| 1 |
Saldats prosās pi saimīnīku iz nakts, muojam puorgulēt, – |
Sałdats prosas pi sajmijniku iz nakt’s, mojam por-gulat’, – |
Żołnierz prosi gospodarza o nocleg, – |
|
|
|
|
| 2 |
saimīnīks dūd jam vītu, jis izkuop iz cepļa i guļ, a saime aizīt ap pusnaktim iz kulu, kultu. |
sajmijniks dud’ jam witu, jis iz-kop iz ciepla i gul, a sajmia ajz-it ap puś-naktim iz kułu, kułtu. |
gospodarz daje mu miejsce, on włazi na piec i śpi, a cała rodzina wychodzi o północy na bojsko młócić. |
|
|
|
|
| 3 |
Pazamūdās jis zam gaismys i dzierd, ka vyjs [vys] pukčej, – |
Paza-mudas jis zam gajsmys i dzierd’, ka wyjs pukczej, – |
Budzi się żołnierz pod świt i słyszy, że wciąż coś pyka, – |
|
|
|
|
| 4 |
jis soka: Pukčej, napukčej, es nazabeistu!” |
jis soka: Pukczej, na pukczej, eś naza-biejstu!” |
mówi: Pykaj, nie pykaj, ja się nie boję! |
|
|
|
|
| 5 |
Jis aizmīdz i ūtru reizi pazamūdas i dzierd ka vys pukčej! |
Jis ajz-midź i utru riejzi paza-mudas i dzierd’ ka wyss pukczej! |
Zasypia i drugi raz się budzi i słyszy, że wciąż pyka! |
|
|
|
|
| 6 |
Jam tyka bais, jis dūmoj, ka zagli īleida sātā zogtu. |
Jam tyka bajs, jis dumoj, ka zagli i-lejda satȃ zogtu. |
Zrobiło mu się straszno, myślał, że złodziejej wleźli do chaty kraść. |
|
|
|
|
| 7 |
Vot jis nūkuop kluseņom nu cepļa, kab nūbēgt paceļu i bāgdams nu zagļu, aizamat jam iz vadža šyneļs, – |
Wot jis nu-kop kłusieniom nu ciepla, kab nu-biagt’ pacielu i bagdams nu zaglu, ajza-mat jam iz wadża szyniels, – |
Zlazł cichutko z pieca, żeby uciec i uciekając od złodziei, zaczepił się płaszczem o klamkę, |
|
|
|
|
| 8 |
jis dūmoj ka zaglis jū giun, jis atraun polu nūst i skrīņ [skrīn] iz kulu i soka: |
jis dumoj ka zaglis ju giŭn, jis at-raŭn połu nust i skriń iz kułu i soka: |
myślał że złodziej go chwycił, oderwał połę i bieży na bojsko i mówi: |
|
|
|
|
| 9 |
„Ok, saimijnīks [saiminīks]! tovā sātā navā labi! |
„Ok, sajmijniks! toŭȃ satȃ nawa łabi! |
„Och, gospodarzu! w twojej chacie nie dobrze się dzieje. |
|
|
|
|
| 10 |
zagli saguojuši zuogtu!” |
zagli sagojuszi zogtu!” |
Złodzieje przyszli kraść!” – |
|
|
|
|
| 11 |
Atskrīņ saimijnīks [saiminīks] nu kula i verās ka iz durovu vadža šyneļa pola atrauta karinej, – |
At-skriń sajmijniks nu kuła i wieras ka iz durowu wadża szyniela poła at-raŭta kariniej, – |
Przybiega gospodarz z bojska i widzi, że na klamce od drzwi, poła płaszcza wisi urwana, – |
|
|
|
|
| 12 |
īt ustobā, apzaver, nikur nikuo navā, – |
it ustoba, apza-wier, nikŭr nikȏ nawa, – |
idzie do izby, ogląda, nigdzie niema nic! – |
|
|
|
|
| 13 |
maizeite vin [viņ] izlykta iz cepļa, tei skuobdama pukčej! |
majziejtia win iz-łykta iz ciepla, tiej skobdama pukczej! |
chleb tylko rozczyniony na piecu, kisnąc pyka! |
|
|
|
|
| 14 |
A saldats nūzabeida i nubāga paceļu! |
A sałdats nuza-biejda i nu-baga pacielu! |
A żołnierz przeląkł się i uciekł! |
|
|
|
|