1 |
Guoja kolps iz sātu, īleida brīsmeigā pūrā i navarēja izleist uora nu juo, – |
Goja kôłps iz satu, i-lejda briśmiejgâ purâ i na warieja iz-lejst ora nu jô, – |
Szedł parobek do domu, wlazł w okropne błoto i nie mógł wyleźć z niego, - |
|
|
|
|
2 |
suoka klīkt [klīgt] ratunkys i acarodās [atzarodās] pi juo napazeistams, a tys beja valns. |
sôka klikt’ ratunkys i aca-rodas pi jô napaziejstams, a tys bieja wałns. |
– zaczął wołać ratunku i znalazł się przy nim nieznajomy, a to był dyabeł. |
|
|
|
|
3 |
Tys valns soka tai iz jū: |
Tys wałns soka tai iz ju: |
Ten dyabeł mówi mu tak: |
|
|
|
|
4 |
„Ka padzaroksteiškys, ka atdūškys maņ sovu dvēseli, to es tevi izvežšu [izvesšu] iz ceļa!” |
„Ka padza-rokstiejszkys, ka at-duszkys mań soŭu dwiasiali, to eś tiewi iz-wieższu iz ciela!” |
„Jeżeli podpiszesz się, że oddasz mi swoją duszę, to cię wyprowadzę na drogę!” |
|
|
|
|
5 |
Padūd jam papeiru i līk puorgrīst mozu piersteņu kairuos rūkys i ar asni padzarakstiet. |
Pa-dud’ jam papiejru i lik por-griśt’ mozu pierstieniu kajros rukys i ar aśni padza-rakstiejt. |
Podaje mu papier i każe przeciąć mały paluszek lewej ręki i krwią podpisać. |
|
|
|
|
6 |
Valns acagrīze [atzagrīze], a jis tai šaļtei [šaļtī] mudri puorgrīze mozu pierstu lobuos rūkys, na kairuos, – |
Wałns acagrizia, a jis taj szaltiaj mudri por-grizia mozu pierstu łobos rukys, na kajros, – |
Dyabeł sie odwrócił, a on tymczasem prędko przeciął mały palec prawej ręki, nie lewej, |
|
|
|
|
7 |
izlaide asni i suoka raksteit iz tuo papeira kristeni, cik daudzi pīraksteja cik vin [viņ] varēja, cik vītys beja. |
iz łajdia aśni i sôka rakstiejt iz to papiejra kriśtieni, cik daŭdzi pi-rakśtieja cik win warieja, cik witys bieja. |
wypuścił krwi i zaczął pisać krzyżyki na tym papierze, napisał tyle, wiele tylko mógł, wiele miejsca było. |
|
|
|
|
8 |
Pajēme valns papeiru, – |
Pa-jemia wałns papiejru, – |
Wziął dyabeł papier, |
|
|
|
|
9 |
kai īraudzeja kristeņč [kristeņus], tai nu lylys sirds svīde zemē i nūskrēja paceļu! |
kaj i-raŭdzieja kriśtieńcz, taj nu łyłys sȋrds świdia ziamiâ i nu-skriaja pacielu! |
ale jak zobaczył krzyżyki, tak z wielkiego gniewu rzucił na ziemię i poleciał. |
|
|
|
|
10 |
Verās kolps, valna jau navā, tik vyss apleik ap jū sazalaseja cīši daudz vušku, cīši lyls pulks: boltu, malnu, palāku, raibu, vysaidu, vysaidu! |
Wieras kôłps, wałna jaŭ nawa, tik wyss aplejk ap ju saza-łasieja ciszi daŭdź wuszku, ciszi łyłs pułks: bołtu, małnu, pałaku, rajbu, wysajdu, wysajdu! |
Patrzy parobek, dyabła niema, tylko wszędzie dokoła niego, zebrało się bardzo dużo owiec, bardzo wielkie stado: białych, czarnych, szarych, pstrych, różnych! |
|
|
|
|
11 |
Jis īt i juos nūīt pakaļ, naacastoj [naatzastoj] nu juo! |
Jis it i jôs nu-it pakal, naaca-stoj nu jô! |
On idzie i one idą za nim. |
|
|
|
|
12 |
A tuos nabeja vuškys, tuos beja dvēselis, valnam puordūtys, kuris valns atdeve jam par tim kristenim, kur jis pīraksteja jam iz papeira. |
A tos nabieja wuszkys, tos bieja dwiasialiś, wałnam pordutys, kuris wałns at-diewia jam par tim kriśtienim, kur jis pi-rakśtieja jam iz papiejra. |
A to nie były owce, to były dusze, dyabłu sprzedane, które dyabeł oddał mu za krzyżyki, które mu napisał na papierze. |
|
|
|
|
13 |
Atguoja kolps iz sātu, saimīnīks nūzaprīcuojās cīši, ka šam cik daudzi vušku atvede, soka: |
At-goja kôłps iz satu, sajmijniks nuza-pricojaś ciszi, ka szam cik daŭdzi wuszku at-wiedia, soka: |
Przyszedł parobek do domu, gospodarz ucieszył się, że mu tak dużo owiec przyprowadził, mówi: |
|
|
|
|
14 |
„Es nūpierktu juos, cik tu gribi?” |
„Eś nu-pierktu jos, cik tu gribi?” |
„Kupiłbym je, wiele chcesz?” |
|
|
|
|
15 |
A kolps soka: „Es navaru puordūt, juos navā munys!” |
A kôłps soka: „Eś nawaru pordut’, jos nawa munys!” |
A parobek mówi: „Nie mogę sprzedać, one nie są moje!” |
|
|
|
|
16 |
Lyka jam pataisēt [pataiseit] caurumu cymdā i tū cymdu pakuort zam grīstu, – |
Łyka jam pa-tajsiet caŭrumu cymdâ i tu cymdu pa-kort’ zam gristu, – |
Kazał mu zrobić dziurę w rękawiczce i tę rękawiczkę powiesić nad stragarzami, – |
|
|
|
|
17 |
kai suoka biertīs nauda par tū caurumu, tai pylna ustoba pībyra, a vuškys izputēja vīna piec ūtris. |
kaj sôka biertiś naŭda [!] par tu caŭrumu, taj pyłna ustoba pi-byra, a wuszkys izputiaja wina piec utris. |
jak zaczęły się sypać pieniądze przez tę dziurę, tak izba się napełniła, a owce zniknęły jedna po drugiej. |
|
|
|
|
18 |
Dīvs pībyra tuos naudys par tom dvēselim i pajēme juos iz sevim. |
Diŭs pi-byra tos naŭdys par tom dwiasialim i pa-jemia jos iz siewim. |
Bóg nasypał tych pieniędzy za te dusze i wziął je do siebie. |
|
|
|
|