Fraszki 14 (482 – 483)

Tekst źródłowy


Name
Fraszki 14 (482 – 483)
Type
bajka
Comment
Ulanowska 1895
Access
public
Language
Latgalian









Position Transliteration Orthographic Polish Translation Translation EN Phonetic Comment
1 Guoja kolps iz sātu, īleida brīsmeigā pūrā i navarēja izleist uora nu juo, – Goja kôłps iz satu, i-lejda briśmiejgâ purâ i na warieja iz-lejst ora nu jô, – Szedł parobek do domu, wlazł w okropne błoto i nie mógł wyleźć z niego, -
2 suoka klīkt [klīgt] ratunkys i acarodās [atzarodās] pi juo napazeistams, a tys beja valns. sôka klikt’ ratunkys i aca-rodas pi jô napaziejstams, a tys bieja wałns. – zaczął wołać ratunku i znalazł się przy nim nieznajomy, a to był dyabeł.
3 Tys valns soka tai iz jū: Tys wałns soka tai iz ju: Ten dyabeł mówi mu tak:
4 „Ka padzaroksteiškys, ka atdūškys maņ sovu dvēseli, to es tevi izvežšu [izvesšu] iz ceļa!” „Ka padza-rokstiejszkys, ka at-duszkys mań soŭu dwiasiali, to eś tiewi iz-wieższu iz ciela!” „Jeżeli podpiszesz się, że oddasz mi swoją duszę, to cię wyprowadzę na drogę!”
5 Padūd jam papeiru i līk puorgrīst mozu piersteņu kairuos rūkys i ar asni padzarakstiet. Pa-dud’ jam papiejru i lik por-griśt’ mozu pierstieniu kajros rukys i ar aśni padza-rakstiejt. Podaje mu papier i każe przeciąć mały paluszek lewej ręki i krwią podpisać.
6 Valns acagrīze [atzagrīze], a jis tai šaļtei [šaļtī] mudri puorgrīze mozu pierstu lobuos rūkys, na kairuos, – Wałns acagrizia, a jis taj szaltiaj mudri por-grizia mozu pierstu łobos rukys, na kajros, – Dyabeł sie odwrócił, a on tymczasem prędko przeciął mały palec prawej ręki, nie lewej,
7 izlaide asni i suoka raksteit iz tuo papeira kristeni, cik daudzi pīraksteja cik vin [viņ] varēja, cik vītys beja. iz łajdia aśni i sôka rakstiejt iz to papiejra kriśtieni, cik daŭdzi pi-rakśtieja cik win warieja, cik witys bieja. wypuścił krwi i zaczął pisać krzyżyki na tym papierze, napisał tyle, wiele tylko mógł, wiele miejsca było.
8 Pajēme valns papeiru, – Pa-jemia wałns papiejru, – Wziął dyabeł papier,
9 kai īraudzeja kristeņč [kristeņus], tai nu lylys sirds svīde zemē i nūskrēja paceļu! kaj i-raŭdzieja kriśtieńcz, taj nu łyłys sȋrds świdia ziamiâ i nu-skriaja pacielu! ale jak zobaczył krzyżyki, tak z wielkiego gniewu rzucił na ziemię i poleciał.
10 Verās kolps, valna jau navā, tik vyss apleik ap jū sazalaseja cīši daudz vušku, cīši lyls pulks: boltu, malnu, palāku, raibu, vysaidu, vysaidu! Wieras kôłps, wałna jaŭ nawa, tik wyss aplejk ap ju saza-łasieja ciszi daŭdź wuszku, ciszi łyłs pułks: bołtu, małnu, pałaku, rajbu, wysajdu, wysajdu! Patrzy parobek, dyabła niema, tylko wszędzie dokoła niego, zebrało się bardzo dużo owiec, bardzo wielkie stado: białych, czarnych, szarych, pstrych, różnych!
11 Jis īt i juos nūīt pakaļ, naacastoj [naatzastoj] nu juo! Jis it i jôs nu-it pakal, naaca-stoj nu jô! On idzie i one idą za nim.
12 A tuos nabeja vuškys, tuos beja dvēselis, valnam puordūtys, kuris valns atdeve jam par tim kristenim, kur jis pīraksteja jam iz papeira. A tos nabieja wuszkys, tos bieja dwiasialiś, wałnam pordutys, kuris wałns at-diewia jam par tim kriśtienim, kur jis pi-rakśtieja jam iz papiejra. A to nie były owce, to były dusze, dyabłu sprzedane, które dyabeł oddał mu za krzyżyki, które mu napisał na papierze.
13 Atguoja kolps iz sātu, saimīnīks nūzaprīcuojās cīši, ka šam cik daudzi vušku atvede, soka: At-goja kôłps iz satu, sajmijniks nuza-pricojaś ciszi, ka szam cik daŭdzi wuszku at-wiedia, soka: Przyszedł parobek do domu, gospodarz ucieszył się, że mu tak dużo owiec przyprowadził, mówi:
14 „Es nūpierktu juos, cik tu gribi?” „Eś nu-pierktu jos, cik tu gribi?” „Kupiłbym je, wiele chcesz?”
15 A kolps soka: „Es navaru puordūt, juos navā munys!” A kôłps soka: „Eś nawaru pordut’, jos nawa munys!” A parobek mówi: „Nie mogę sprzedać, one nie są moje!”
16 Lyka jam pataisēt [pataiseit] caurumu cymdā i tū cymdu pakuort zam grīstu, – Łyka jam pa-tajsiet caŭrumu cymdâ i tu cymdu pa-kort’ zam gristu, – Kazał mu zrobić dziurę w rękawiczce i tę rękawiczkę powiesić nad stragarzami, –
17 kai suoka biertīs nauda par tū caurumu, tai pylna ustoba pībyra, a vuškys izputēja vīna piec ūtris. kaj sôka biertiś naŭda [!] par tu caŭrumu, taj pyłna ustoba pi-byra, a wuszkys izputiaja wina piec utris. jak zaczęły się sypać pieniądze przez tę dziurę, tak izba się napełniła, a owce zniknęły jedna po drugiej.
18 Dīvs pībyra tuos naudys par tom dvēselim i pajēme juos iz sevim. Diŭs pi-byra tos naŭdys par tom dwiasialim i pa-jemia jos iz siewim. Bóg nasypał tych pieniędzy za te dusze i wziął je do siebie.