| 1 |
Beja kungs cīši skūps, jis saslyma i lyka atnest, zalta buceņu, kur jam beja, tū vysu naudu nūreja pajēms i pats nūmyra. |
Bieja kungs ciszi skûps, jis sa-słyma i łyka at-niaśt’, załta bucieniu, kur jam bieja, tu wysu naŭdu nu-rieja pa-jemś i pat’s nu-myra. |
Był pan bardzo skąpy, zasłabł i kazał przynieść złota beczułkę, którą miał i wszystkie pieniądze połknął, a potem umarł. |
|
|
|
|
| 2 |
Paglobuoja jū zam baznīcys i nu tuo laika, suoka tamā baznīcā bīdēt cīši, – |
Pa-głoboja ju zam baźnijcys i nu tô łajka, sôka tamâ baźnijcâ bidiat’ ciszi, – |
Schowali go pod kościołem i dotąd zaczęło w tym kościele straszyć, – |
|
|
|
|
| 3 |
nakt obrozs [obrozi] vys beja apgrīsti [apgrīzti], svecis apgraustys sazalauzeitys, sabarstys. |
nakt’ obrozs wyss bieja ap-griśti, świeciś ap-graŭstys saza-łaŭzietys, sa-barstys. |
po nocy obrazy wszystkie były zawsze przewrócone, świece pogryzione, połamane, potarte. |
|
|
|
|
| 4 |
Nu, vot baznīckungs apjuovēja, kas nūpilnavuos i sagius tū baili, kas tai dora, to jis jam labi aizmoksuos. |
Nu, wot baźnijckungs ap-jowieja, kas nu-pilnawoś i sa-giŭś tu bajli, kas taj dora, to jis jam łabi ajz-moksoś. |
Ksiądz ogłosił, że kto dopilnuje i złapie stracha, który to wszystko robi, to on mu dobrze zapłaci. |
|
|
|
|
| 5 |
Atguoja treis puiši i soka baznīckungam, ka jī pilnavuoškūšš, a kū tu mums aizmoksuosi par tū? – |
At-goja trejs pujszi i soka baźnijckungam, ka ji pilnawoszkuszsz, a ku tu mums ajz-moksosi par tu? – |
Przyszło trzech chłopców i mówią księdzu, że będą pilnować, a co on im zapłaci za to? |
|
|
|
|
| 6 |
Saka baznīckungs: „Vysim trejim dūšu pa symtam rubļu, a kas nūbēgs, tam dūšu symtu puoru žogoru!” |
Saka baźnijc-kungs: „Wysim trejim duszu pa symtam rublu, a kas nu-biagś, tam duszu symtu poru żogoru!” – |
Mówi ksiądz: „Wszystkim trzem dam po sto rubli, a kto ucieknie, temu dam sto par rózeg!” – |
|
|
|
|
| 7 |
Jī vaicoj, voi varās [varēs] kartuot baznīcā? – |
Ji wajcoj, woj waraś kartot’ baźnijcâ? – |
Pytają, czy można będzie grać w karty w kościele? – |
|
|
|
|
| 8 |
Baznīckungs soka: „Deļ kam? var!” – |
Baźnijc-kungs soka: „Diel kam? war!” – |
Ksiądz mówi: „Czemu nie? można! – |
|
|
|
|
| 9 |
Nūguoja tī puiši iz baznīcu, pastuotēja goldu, aizdedze sveci i suoka kartuot, – |
Nu-goja ti pujszi iz baźnijcu, pa-stotieja gołdu, ajz-diadzia świeci i sôka kartot’, – |
Poszli ci chłopcy do kościoła, postawili stół, zapalili święcę i zaczęli grać w karty, – |
|
|
|
|
| 10 |
div sēd suonim, a trešš [trešs] ar muguru iz oltori. |
diŭ siad’ sonim, a treszsz ar muguru iz ołtori. |
dwu siedzi bokiem, a trzeci plecami do ołtarza. |
|
|
|
|
| 11 |
Ka jau daguoja pušnakts, tai tys nabašnīks i izleida nu zakristejis. |
Ka jaŭ da-goja pusznakt’s, taj tys nabaszniks i iz-lejda nu zakristiejis. |
Skoro nadeszła północ, nieboszczyk wyłazi z zakrystyi. |
|
|
|
|
| 12 |
Tī divi, kur sēd suonim, tī redz, ka jis atīt, a tys trešyjs, kur ar muguru, tys naredz. |
Ti diwi, kur siad’ sonim, ti riadź, ka jis at-it, a tys treszyjs, kur ar muguru, tys na riadź. |
Ci dwaj, którzy siedzieli bokiem, widzieli, że on idzie, a ten trzeci, który plecami, ten nie widział. |
|
|
|
|
| 13 |
Jī soka: „Tu jauc kartys, a mes īsim meiztu uora!” |
Ji soka: „Tu jaŭć kartys, a mies isim miejztu ora!” |
Oni mówią: „ty kartuj karty, a my pójdziemy s... na pole”. – |
|
|
|
|
| 14 |
I izguoja. |
I iz-goja. |
I wyszli. |
|
|
|
|
| 15 |
Jis jauc kartys, a tys nabašnīks nūstuoja aiz mugorys jam i pyuš, grib sveci appyust bet natur cik gora, kab appyust, deļ tam, ka jis nabašnīks. |
Jis jaŭć kartys, a tys nabaszniks nu-stoja ajz mugorys jam i pyŭsz, grib świaci ap-pyŭśt’ bet na tur cik gora, kab ap-pyŭśt’, diel tam, ka jis nabaszniks. |
On kartuje, a nieboszczyk stanął mu za plecami i dmucha, chce świecę zgasić, ale niema tyle duchu, żeby zgasić, dla tego, że nieboszczyk. |
|
|
|
|
| 16 |
Tys puiss acaver [atzaver] atpakaļ i verās, ka stuov i soka tai iz tū puisi: |
Tys pujśś aca-wier atpakal i wieras, ka stow’ i soka taj iz tu pujsi: |
Chłopak się ogląda, a on mówi tak, temu chłopakowi: |
|
|
|
|
| 17 |
„Kartoj ar manim!” – |
„Kartoj ar manim!” – |
„Graj ze mną!” – |
|
|
|
|
| 18 |
Puiss atsoka: „Labi, sēstīs!” – |
Pujśś at-soka: „Łabi, sieśtis!” – |
Chłopiec odpowiada: „Dobrze, siadaj!” – |
|
|
|
|
| 19 |
Tys nabašnīks sādās, suoka spēlēt – |
Tys nabaszniks sadas, sôka śpielat’ – |
Nieboszczyk siada, zaczyna grać, – |
|
|
|
|
| 20 |
kai puorkartoj, tai kraukoj i izkraukoj iz golda zalta nauda, piec tuo vēļ kartoj. |
kaj por-kartoj, taj kraŭkoj i iz-kraŭkoj iz gołda załta naŭdu, piec tô wial kartoj. |
jak przegra, tak chrząka i wypluwa na stół złoty pieniądz, potem jeszcze gra. |
|
|
|
|
| 21 |
Nu, i puorspēlēja vysu naudu, vysu izkraukuoja i navā jau ar kū maksuot jam! |
Nu, i por-śpielaja wysu naŭdu, wysu iz-kraŭkoja i nawa jaŭ ar ku maksot’ jam! |
Przegrał wszystkie pieniądze, wszystkie wychrząkał i niema już czem płacić. |
|
|
|
|
| 22 |
Tūlaik giva tam puišam aiz cakula, a puis [puiss] jam giva aiz cakula, – |
Tułajk giwa tam pujszam ajz cakuła, a pujś jam giwa ajz cakuła, – |
Wtedy chwycił tego chłopaka za czub, a chłopak jego chwycił za czub, – |
|
|
|
|
| 23 |
sazajēmuši i sēd aba divi, par tū, ka obi beja vīna spāka. |
saza-jemuszi i siad’ aba diwi, par tu, ka obi bieja wina spaka. |
złapali się i siedzą oba, gdyż obydwaj byli jednej siły. |
|
|
|
|
| 24 |
Aizdzīduoja gaiļs i nateirs gors izguoja nu tuo nabašnīka, tik piersti jam atkrypa, jis i nalaiž vaļā tuo puisi, kai giva aiz motu, tai i tur. |
Ajz-dzidoja gajls i natiejrs gors iz-goja nu tô nabasznika, tik pierśti jam at-krypa, jis i nałajż wala tô pujsi, kaj giwa ajz motu, taj i tur. |
Zapiał kogut i nieczysty duch wyszedł z tego nieboszczyka, tylko palce mu skołczały, tak, że nie puszcza tego chłopaka, jak go chwycił za włosy, tak i trzyma. |
|
|
|
|
| 25 |
Izausa gaisma, atīt zvaneitu i tai jūs atroda obi sēdējūt, cakulūs turādamīs! |
Iz-aŭsa gajsma, at-it zwaniejtu i taj jus at-roda obi siediejut’, cakułus turadamiś! |
Zaświtało, przyszli dzwonić i tak ich znaleźli obu siedzących i trzymających się za czuby. |
|
|
|
|
| 26 |
Pajēme tū nabašnīku, atruove nu puiša i paglobuoja, – |
Pa-jemia tu nabaszniku, at-rowia nu pujsza i pa-głoboja, – |
Wzięli tego nieboszczyka, oderwali i pochowali, – |
|
|
|
|
| 27 |
pieč jau beja mīra tamā baznīcā, nabīdēja vairuok. |
piecz jaŭ bieja mira tamâ baźnijcâ, na bidieja wajrok. |
potem było już spokojnie w kościele i nie straszyło więcej. |
|
|
|
|
| 28 |
Baznīckungs pazvolēja puišam pajemt tū vysu zalta naudu, kur jis izkartuojis beja i vēļ īdeve jam treis simti rubļu, a tī, kur nūbāga, tūs sagiva i īdeve jim pa symtu puoru žogoru! |
Baźnijc-kungs pa-zwoleja pujszam pa-jemt’ tu wysu załta naŭdu, kur jis iz-kartojis bieja i wial i-diewia jam trejs simti rublu, a ti, kur nu-baga, tus sa-giwa i i-diewia jim pa symtu poru żogoru! |
Ksiądz pozwolił chłopakowi zabrać wszystkie złote pieniądze, które w karty był wygrał i dał mu od siebie 300 rubli, a tych, którzy uciekli, złapali i dali im po 100 par rózeg! |
|
|
|
|