Kdz.37.(131)

Tekst źródłowy


Nazwa
Kdz.37.(131)
Typ
pieśń
Komentarz
Ulanowska 1892
Dostęp
public
Język
łatgalski









Pozycja Transliteracja Ortograficznie Tłumaczenie PL Tłumaczenie EN Fonetyka Komentarz
1 Kumeļ munu, boltskareit, Kumiel munu, bołts-karejt, Koniku mój biało-grzywy,
2 Tu maņ kaunu padareji, Tu mań kaŭnu padarieji, Tyś mi wstyd zrobił,
3 Kluot stuovēja tautu meita, Kłot stowieja taŭtu miejta, Blizko stała panna młoda,
4 Tev kuojeņa pasleidēja, Tieŭ kojenia paślejdieja, Tobie nóżka się pośliznęła,
5 Tev kuojeņa pasleidēja, Tieŭ kojenia paślejdieja, Tobie nóżka się pośliznęła,
6 Maņ nūkryta capureite Mań nu-kryta capuriejtia Mnie spadła czapeczka!
7 Kur gūdīga muotis meita, Kur gudijga motis-miejta, Która poczciwa matki córka
8 Padūs munu capureiti, Padus munu capuriejti, Poda swoją czapeczkę,
9 Tuos capuras [capures] dabumeņu [davumeņu] Tos capuras dabumieniu Tej czapki podniesieniem
10 Byusi muna ļaudaveņa, Byŭsi muna laŭdawienia, Będziesz moją żoną,
11 Myuzam [myužam] krakru [kraklu] šyviejeņa. Myŭźam krakru szywjejenia. Na wieki koszul szwaczką.