Standaryzacja

Pierwszych prób standaryzacji poleskich odmian językowych dopatrzyć się można w publikacji na początku XX w. poleskiego elementarza (Duliczenko 2002: 582Duliczenko 2002 / komentarz/comment/r /
Duličenko, Aleksandr D. 2002. „Westpolesisch”, w: Miloš Okuka (red.) Lexikon der Sprachen des europäischen Ostens. Klagenfurt, s. 581-588. [http://wwwg.uni-klu.ac.at/eeo/]
).
Do współczesnych prób standaryzacji należy zaliczyć pracę Mykoły Szylahowicza, który zaproponował standaryzację w 1984 r. Działania Szylahowicza spotkały się z pewnym odzewem: konferencja naukowa, festiwal muzyki poleskiej. Obecnie Szylahowicz kontynuuje swoją działalność, promując język zachodniopoleski w obwodzie kaliningradzkim w ramach organizacji Jetwyź (http://jetvyz.narod2.ru/). W kwestii odmian występujących w Polsce standaryzacją języka podlaskiego na podstawie grupy odmian Północnego Podlasia zajmuje się Jan Maksymiuk (http://svoja.org).
Kod ISO
brak kodu

w 2011 r. Jan Maksymiuk wniósł o dodanie kodu ISO 639-3 dla języka podlaskiego (Podlachian) - wniosek został jednak odrzucony (SIL 2011SIL 2011 / komentarz/comment/r /
SIL 2011. Change request documentation for: 2011-013. [http://www.sil.org/iso639-3/chg_detail.asp?id=2011-013&lang=pdl]
).
The Ethnologue wspomina o istnieniu dialektów przejściowych pomiędzy językiem białoruskim a ukraińskim (Lewis 2009Lewis 2009 / komentarz/comment/r /
Lewis, M. Paul (red.) 2009. The Ethnologue: Languages of the World. Sixteenth edition. Dallas: SIL International. [http://www.ethnologue.com/].
).
UNESCO Interactive Atlas of the World’s Languages in Danger wymienia poleski/Polesian jako język narażony na zagrożenie/vulnerable.
W The Linguascale wszystkie przejściowe odmiany białorusko-ukraińskiego pogranicza i poleskie obejmuje kod: 53-AAA-edd.