Użytkownicy języka armeno-kipczackiego

Wiele informacji na temat życia codziennego Ormian lwowskich, jak również instytucji, które prowadzili, pochodzi z Rękopisu Abramowicza (patrz: Zapisy sądu ...). Rękopis stanowi ważne źródło wiedzy na przykład o sądzie duchownym Ormian lwowskich, którego początki sięgają XV w. Sąd składał się głównie z przedstawicieli świeckich, jednak obradujących pod przewodnictwem biskupa. Zajmował się sprawami zarówno cywilnymi, jak i karnymi, w tym: rozwodami, testamentami, darowiznami czy wymierzaniem kar. Trzeba zaznaczyć, że sankcje wynikały z nieprzestrzegania przepisów statutów ormiańskich z 1519 r., które m.in. zakazywały mężczyznom przebierania się w szaty kobiece, a kobietom w męskie (Tryjarski 2010: 11)Tryjarski 2010: 11 / komentarz/comment/r /
Tryjarski, Edward 2010. Zapisy sądu duchownego Ormian miasta Lwowa za lata 1625-1630 w języku ormiańsko-kipczackim. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.

. Można również znaleźć zapisy o sprawach dotyczących zabójstwa biskupa, bijatyki małżeńskiej czy uwiedzenia dziewczyny przez diakona (Tryjarski 2010: 15)Tryjarski 2010: 15 / komentarz/comment/r /
Tryjarski, Edward 2010. Zapisy sądu duchownego Ormian miasta Lwowa za lata 1625-1630 w języku ormiańsko-kipczackim. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.

.
Ponadto Rękopis Abramowicza dostarcza istotnych informacji o topografii XVII-wiecznego Lwowa. Tekst zawiera znaczną liczbę wariantów nazw geograficznych. Pozwala to przypuszczać, że ich pisownia nie była usystematyzowana, albo że była usystematyzowana dużo mniej niż pisownia innych wyrazów (Tryjarski 2010: 17-18)Tryjarski 2010: 17-18 / komentarz/comment/r /
Tryjarski, Edward 2010. Zapisy sądu duchownego Ormian miasta Lwowa za lata 1625-1630 w języku ormiańsko-kipczackim. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.

.
XVII-wieczni Ormianie lwowscy byli grupą zróżnicowaną pod względem statusu społecznego i majątkowego, składali się ze starszyzny i podzielonego duchowieństwa (rękopis zawiera dokumenty z lat, kiedy w najlepsze trwał spór o unię z Kościołem katolickim, zakończony powstaniem Kościoła katolickiego obrządku ormiańskiego), obecne było też pospólstwo i biedota (Tryjarski 2010: 16)Tryjarski 2010: 16 / komentarz/comment/r /
Tryjarski, Edward 2010. Zapisy sądu duchownego Ormian miasta Lwowa za lata 1625-1630 w języku ormiańsko-kipczackim. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.

. Dyskusji nie podlega fakt, że Ormianie byli narodem stanowiącym ważną część wyższych sfer miast ukraińskich. W kronikach historycznych opisywani są często jako kupcy, którzy w XVI i XVII w. dominowali w handlu ze Wschodem.
W niesprecyzowanych przez Garkavca dokumentach Ormianie lwowscy i kamienieccy mieli o sobie mówić używając określeń хыпчах ‘Kipczacy’ oraz ермені ‘Ormianie’ (Garkavec 1979: 6)Garkavec 1979: 6 / komentarz/comment/r /
Garkavec, A. N. 1979. Konvergencija armjano-kypchatskogo jazyka k slavjanskim v XVI-XVII vv. Kiev: Naukova Dumka.

. W Kronice Kamienieckiej prowadzonej przez Ormian w XVI i XVII w. określają oni siebie jako (w transkrypcji alfabetem łacińskim) bizim Nemicz tajfa ‘nasza polska nacja’. Nastąpiło tu ciekawe przesunięcie znaczeniowe: wyraz Nemicz pochodzi od słowa oznaczającego Niemca, a tu odnosi się do Polaków. Tajfa to wyraz pochodzący z języka arabskiego (tā’ifa) i oznaczający grupę wyznaniową (Pisowicz 2009: 12)Pisowicz 2009: 12 / komentarz/comment/r /
Pisowicz, Andrzej 2009. "Czy polscy Ormianie mówili po tatarsku?", Życie Tatarskie 98-100: 10-12.

.