Systemy graficzne

Wszystkie systemy graficzne stosowane do zapisu dialektów wysokoniemieckich używanych na dzisiejszych ziemiach polskich stanowiły zmodyfikowany alfabet łaciński (również w postaci minuskuły gotyckiej). W doborze znaków graficznych widoczne są przeważnie wpływy standardowej ortografii niemieckiej (choć w przypadku zapożyczeń z języków słowiańskich autorzy często zachowują odrębne standardy pisowni). Ponadto niektóre gwary zachowały się przede wszystkim w zapiskach badaczy, którzy stosowali różnorodne systemy fonetyczne bogate w znaki diakrytyczne.


Ilustracja. Tekst gwarowy wydrukowany szryftem gotyckim (tekst pochodzi z: Beck-Vellhorn i Scharlach 1936a: 126Beck-Vellhorn i Scharlach 1936a / komentarz/comment/r /
Beck-Vellhorn, Frida i Fritz Scharlach 1936a. Aus deutschen Gauen. Lieder der Deutschen in Galizien. Plauen in Vogtland: Günther Wolff.
)
Kod ISO
ISO-639-3:  język niemiecki - deu,
palatynacki - pfl,
szwabski - swb.
standard MARC 21 Biblioteki Kongresu USA: ger;
historyczne odmiany: gmh - średniowysokoniemiecki, goh - starowysokoniemiecki,
pozostałe języki germańskie  gem.
SIL (13 wyd. The Ethnologue): ger; obecnie The Ethnologue: deu.