Standaryzacja

Źródeł standardowego języka wysokoniemieckiego (niemieckiego) należy się doszukiwać w języku saskiej kancelarii. Oparty na wschodnio-środkowoniemieckim dialekcie język kancelaryjny użyty został przez Marcina Lutra w tłumaczeniu Biblii wydanej w 1534 roku. Do jego rozpowszechnienia przyczyniła się popularyzacja luterańskiej reformy chrześcijaństwa oraz wynalazek druku. Standardowy język wysokoniemiecki został przyjęty w Prusach, które z czasem uzyskały dominującą pozycję wśród państw niemieckich.