Przegląd lingwistyczny

Krótka charakterystyka

Bielitzer Mundarten

Informacji na temat gramatyki bielskich dialektów języka niemieckiego jest bardzo niewiele.

Odmiany językowe występujące w okolicy Bielska i Białej, podobnie jak inne dialekty niemieckie należą do języków fleksyjnych. Oznacza to, że używane w nich części mowy podlegają odmianie, czyli fleksji (czasowniki odmianie przez czas i osobę, liczbę, rzeczowniki przez liczbę i przypadek).
Autorem pierwszego, ale i najszerszego opisu gramatyki bielskich dialektów jest Jacob Bukowski. Bazując głównie na odmianie językowej z Białej zwrócił on uwagę na następujące cechy:
Jacob Bukowski w swoim krótkim przeglądzie gramatycznym ujął również tabelę odmian rodzajnika określonego i nieokreślonego, a także zaimków osobowych:

Odmiana rodzajników określonych przez przypadki


r. męski
r. żeński
r.nijaki
L. poj.
Mianownik:
dar/der
die/de
dos

Dopełniacz:
das
dar/der
das

Celownik:
dam
dar/der
dam

Biernik:
dan/a.
die/de
dos
L. mn.
Mianownik:
die/de



Dopełniacz:
der/dar



Celownik:
dan/de



Biernik:
die/de














Odmiana rodzajników nieokreślonych przez przypadki

r. męski
r. żeński
r. nijaki
Mianownik:
a/aj
a/aj
a/aj
Dopełniacz:
asainer/ar as
Celownik:
am/em
ainer/ar
am/em
Biernik:
en
a/ai
a/aj







Odmiana zaimka osobowego
Liczba pojedyncza

ja
tyononaono
Mianownik:
echdu/dehar/aseh/seies/eis
Dopełniacz:
mainer/merdainer/dersaine/se
ihrer/ersainer/ser
Celownik:
mir/merdir/dereihm/emihr/ereihm/em
Biernik:
meich/mechdeich/dech eihn/ansei/seeis/es







Liczba mnoga

mywyoni
Mianownik:
wir/werihr/ersei/se
Dopełniacz:
ensereuerihrer
Celownik:
enseuch/ech/icheihn/an
Biernik:
enseuch/ech/ich
sei/se








Bezokoliczniki czasowników posiłkowych

miećbyćstawać się
Czas teraźniejszy
honsenwada lub warda
Czas przeszły Perfekt
gehot hongewast sengewurda sen
Czas przyszły
wan honwan senwan, wada lub warda






Odmiana czasowników posiłkowych przez osoby w czasie teraźniejszym
Liczba pojedyncza

mieć
byćstawać się
ja
hobeinwar/wad/ward
tyhostbestwerst/west
on, ona, ono
hoteiwet/werd





Liczba mnoga
my
honsenwada/warda/wan
wyhotsetwad’t/ward’t
oni, one
honsenwan/warda/waba




Na znaczne różnice między dialektami poszczególnych miejscowości zwracał uwagę Bock (1916a: 219Bock 1916a / komentarz/comment /
Bock Friedrich 1916b. Der Liega-Jirg. Gedicht in der Bielitzer Mundart. Bielitz: Friedrich Bock. [przedruk w: Wagner 1936: 222-230].
). Autor ten, aby to zobrazować posłużył się przykładem słów „oczy” i „drzewo”, które w standardowym języku niemieckim brzmią die Augen i der Baum. W Międzyrzeczu Górnym (Oberkurzald), Starym Bielsku (Alt-Bielitz) i Kamienicy (Kamitz), odpowiadają im formy die Auga i der Baum, podczas gdy w Olszówce Dolnej, Lipniku, Bielsku i Białej słowa te wymawiane są jako die Aaga i der Baam.
Friedrich Bock pisał, że na terenie miast Bielska i Białej istnieją dwa rodzaje dialektów. Nazwał je dialektem całkowitym voll i połowicznym halb. Według autora, piszącego na początku XX wieku, pierwszy z nich znajdował się już w zaniku. Używały go w rozmowach między sobą niższe warstwy ludności: rzemieślnicy, np. tkacze, którzy opierali się industrializacji i nadal produkowali swoje wyroby w przydomowych warsztatach. Dialekt ten określany jako pauerisch – 'chłopski' - i jako taki podobny był do dialektów używanych w okolicznych miejscowościach.
Połowiczny dialekt miejski wyróżniał się między innymi inną wymową niektórych głosek. Na wsiach głoskę [b] znajdującą się między dwoma samogłoskami wymawiano jak w [v]. Wyraz 'siedem' w dialektach wiejskich seiwa, w połowicznym dialekcie miejskim to siebm, w standardowym języku niemieckim to sieben. Także ten przykład pokazuje, że „połowiczne” dialekty miejskie były bardziej zbliżone do literackiego języka niemieckiego, niż mowa, którą posługiwali się mieszkańcy wsi. Od tej reguły istniały wszakże wyjątki. Słowo nie w literackiej niemczyźnie to nein, w dialektach miejskich odpowiada mu słowo näh, natomiast we wsiach otaczających dwumiasto używana była forma naj, które zdaje się być bardziej podobne do swojego standardowego odpowiednika. Standardowemu przyrostkowi -lein, dzięki któremu w języku niemieckim dokonuje się zdrobnienie, w pauerisch odpowiada sufiks –a, natomiast w „połowicznym” dialekcie miejskim używano aż trzech różnych przyrostków zmiękczających: -le, -el oraz -erle (Bock 1916a: 221Bock 1916a / komentarz/comment /
Bock Friedrich 1916b. Der Liega-Jirg. Gedicht in der Bielitzer Mundart. Bielitz: Friedrich Bock. [przedruk w: Wagner 1936: 222-230].
).

Kod ISO
brak kodu ISO 639-3 dla hałcnowskiego lub bielsko-bialskiej enklawy językowej
możliwy kod: hlc